„Nie da się spać”: Jak bardzo kochająca zabawę Hiszpania jest zbyt głośna nawet dla jej mieszkańców

„Jedyne, co nas odróżnia od innych krajów, to to, że jesteśmy głośniejsi” – napisał niedawno hiszpański pisarz Ignacio Peyro w dzienniku El País.

„Mamy tyle samo słów na określenie imprezy... ile Inuici na określenie śniegu” – zażartował.

Kiedy obcokrajowcy po raz pierwszy wchodzą do zatłoczonego hiszpańskiego baru, często mylą ogłuszający hałas z bójką.

Latem miasta brzmią jeszcze głośniej, gdy upał wypycha imprezowiczów na ulice, do barów z ogródkami, na festiwale patronów i marsze równości z towarzyszącymi im głośnikami i fajerwerkami.

W historycznych dzielnicach Madrytu, Barcelony i Walencji, gdzie w wielu domach brakuje klimatyzacji, a otwieranie okien jest koniecznością, aby się ochłodzić, zapewnienie sobie porządnego snu graniczy z cudem.

Zirytowany Toni Fernández, który od 15 lat mieszka naprzeciwko baru w imprezowej dzielnicy Madrytu Chueca, doskonale o tym wie.

„Jeśli masz lekki sen, to jest to niemożliwe” – powiedział 58-letni fryzjer agencji AFP, dodając, że marzy o przeprowadzce, „kiedy tylko będzie to możliwe, co nastąpi już wkrótce”.

„Portugalicy mają inną kulturę, mówią znacznie ciszej. Sam zdaję sobie sprawę, że mówię głośno”, gdy jestem w sąsiedniej Hiszpanii na Półwyspie Iberyjskim, powiedział Fernández.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:Dlaczego Hiszpanie są tacy „głośni”?

Yomara García, prawnik i prezes stowarzyszenia Jurists Against Noise, uważa, że ​​osoby, które sprzeciwiają się kakofonii dźwięków, nazywane są „marudzącymi, antyspołecznymi i nadwrażliwymi”.

„Prawo do prywatności, nienaruszalności mieszkania, powszechnie nazywane prawem do wypoczynku... jest prawem, które ma pierwszeństwo” przed „błędnie nazywanym prawem do czasu wolnego” – powiedział García.

To ostatnie „nie jest prawem podstawowym” – powiedziała agencji AFP na kongresie poświęconym akustyce w śródziemnomorskim mieście Malaga, turystycznym atrakcję często zalewaną czerwonymi światłami przez hałaśliwych imprezowiczów.

„To jest Hiszpania”

Działania prawne w związku z tym procederem wykraczają poza bary i doprowadziły do ​​powstania w całym kraju stowarzyszeń zajmujących się zwalczaniem hałasu.

Koncerty na stadionie Bernabéu, należącym do Realu Madryt, zostały zawieszone po skargach mieszkańców, a gniew wzbudzają także boiska do popularnego sportu rakietowego, padla, oraz święta patronów.

Skargi objęły także szkolne place zabaw w Barcelonie, co skłoniło parlament regionalny Katalonii do uznania ich za wyłączone z przepisów dotyczących hałasu.

Madryckie Centrum Ciszy, prowadzone przez zakon dominikanów, to oaza spokoju dla około 50 osób korzystających z niego co tydzień, w zgiełku i pośpiechu hiszpańskiej stolicy.

Miejsce to było osobliwością, gdy zostało otwarte w 2011 r., ale teraz „jest tu mnóstwo przestrzeni do wyciszenia, relaksu i medytacji” – powiedziała agencji AFP jego dyrektorka Elena Hernandez Martin.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Które miasta w Hiszpanii są najgłośniejsze? (Podpowiedź: To nie Madryt)

Ana Cristina Ripoll, nauczycielka filozofii znajdująca azyl w centrum, uważa, że ​​stosunek do hałasu w Hiszpanii niewiele się zmienił.

„Nie sądzę, żeby istniała jakakolwiek świadomość” – powiedziała 59-letnia Ripoll, wspominając, jak niektórzy pasażerowie metra „wpadli w złość”, gdy poprosiła ich o ściszenie muzyki głośnej w ich telefonach komórkowych.

„Są nawet ludzie, którzy mówią: «To jest Hiszpania»” – dodała.